Μισθοδοσία εγκύων δικαιώματα τοκετού άδεια λοχείας επιδόματα

Μισθοδοσία εγκύων δικαιώματα τοκετού άδεια λοχείας επιδόματα

αδεια εγκυμοσυνης μισθος

αδεια μητροτητας εργοδοτης
αδεια μητροτητας μισθος
αδεια εγκυμοσυνης αποδοχες
αδεια εγκυμοσυνης 2019
αδεια μητροτητας τι πληρωνει ο εργοδοτης
αδεια μητροτητας 2019
αδεια μητροτητας υποχρεωσεις εργοδοτη
αδεια μητροτητας αποδοχες
αδεια μητροτητας και 13ος μισθος
αδεια εγκυμοσυνης αναπληρωτων αποδοχες
αδεια εγκυμοσυνης και αποδοχες

Μισθοδοσία εγκύων δικαιώματα τοκετού άδεια λοχείας επιδόματα

Α.  Η άδεια τοκετού και λοχείας

1. Η συνολική διάρκεια της αδείας μητρότητος των γυναικών που απασχολούνται σε οποιονδήποτε εργοδότη όλης της Χώρας, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, είναι από 1-1-2000 δεκαεπτά εβδομάδες, σύμφωνα με το άρθρο 7 της από 23-5-2000  Εθνικής Γενικής Συλλογικής Συμβάσεως  Εργασίας (ΔΕΝ 2000 σελ. 662), το οποίο εκυρώθη με το άρθρο 11 του Ν. 2874/2000 (ΔΕΝ 2001 σελ. 122). Όπως αναφέρεται στην διάταξη αυτή, από το διάστημα αυτό, οκτώ (8) εβδομάδες θα χορηγούνται υποχρεωτικώς πριν από την πιθανή ημερομηνία του τοκετού (άδεια τοκετού) και οι υπόλοιπες εννέα (9), μετά τον τοκετό (άδεια λοχείας). Τις διατάξεις της ΕΓΣΣΕ βλ. εις ΔΕΝ 2013, τεύχος 1623 σελ. 502 επ.

Με την παραπάνω διάταξη δημιουργείται αφ’  ενός μεν υποχρέωση του εργοδότου να χορηγήση άδεια προ και μετά τον τοκετό, αφ’  ετέρου δε δικαίωμα της μισθωτού να ζητήση και να λάβη την άδεια αυτή προ και μετά τον τοκετό.

Σε περίπτωση που ο τοκετός πραγματοποιηθή σε χρόνο προγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθή, το υπόλοιπο της αδείας θα χορηγήται, κατά το άρθρο 7 της από 9-6-93 ΕΓΣΣΕ (ΔΕΝ 1993 σελ. 635), στην οποία παραπέμπει η διάταξη της ΕΓΣΣΕ του έτους 2000, υποχρεωτικά μετά τον τοκετό, ώστε να εξασφαλίζεται χρόνος συνολικής αδείας δέκα επτά (17) εβδομάδων.

Σε περίπτωση πραγματοποιήσεως του τοκετού σε χρόνο μεταγενέστερο από αυτόν που είχε αρχικά πιθανολογηθή (και βάσει του οποίου είχε χορηγηθή η προ του τοκετού άδεια) η άδεια παρατείνεται μέχρι την πραγματική ημερομηνία του τοκετού, χωρίς η παράταση αυτή να συνεπάγεται την αντίστοιχη μείωση της αδείας που η μισθωτός δικαιούται να λάβη μετά τον τοκετό. Τούτο ορίζεται στο άρθρο 3 παράγρ. 4 της Διεθνούς Συμβάσεως 103/52 «για την προστασία της μητρότητος», που εκυρώθη με το άρθρο πρώτο του Ν. 1302/82 (ΔΕΝ 1983 σελ. 108).

Στην τελευταία αυτή περίπτωση δηλαδή, η συνολική άδεια τοκετού υπερβαίνει τις 17 εβδομάδες. Στην απέχουσα λόγω ασθενείας μέχρι του τοκετού (επί 8 εβδομάδες) δεν οφείλεται και άδεια τοκετού. Πως επιδοτεί το ΙΚΑ - βλ.  Αλλ. ΔΕΝ 2009 σελ. 1303.

Την άδεια λοχείας δικαιούται και η γυναίκα της οποίας το τέκνο εγεννήθη νεκρό ή πέθανε μετά τον τοκετό - βλ. ΑΠ 1362/09 - ΔΕΝ 2009 σελ. 1254 και Σημ. σ. 1257, Γνωμ. ΝΣΚ 194/05  Ολ. - ΔΕΝ 2006 σελ. 540,  Αλληλ. ΔΕΝ 2005 σελ. 91.  Επίσης βλ. Μελ. Α. Καμπάνταη εις ΔΕΝ 1998 σελ. 193.

Πίσω στην αρχή

2. Παροχές από τον εργοδότη, το ΙΚΑ και τον ΟΑΕΔ. 

Κατά το διάστημα της απουσίας της λόγω τοκετού, η γυναίκα δικαιούται να λάβη από τον εργοδότη της τις αποδοχές 15 μεν ημερών, εάν δεν είχε συμπληρώσει έτος υπηρεσίας, ενός δε μηνός εάν είχε συμπληρώσει έτος υπηρεσίας, σύμφωνα με τα άρθρα 657 και 658 ΑΚ.  
Εννοείται ότι τις αποδοχές αυτές δικαιούται να λάβη εφ’  όσον δεν είχε εξαντλήσει, για άλλο ανυπαίτιο κώλυμα, το δικαίωμα λήψεως των αποδοχών αυτών για το συγκεκριμένο εργασιακό έτος. Είναι διαφορετικό το κώλυμα του τοκετού-λοχείας (που αποτελεί ένα και το αυτό κώλυμα - άδεια μητρότητος) από το κώλυμα της ασθενείας (βλ.  Αλλ. ΔΕΝ 2009 σελ. 1308 και ΔΕΝ 2013 σελ. 440, 441).

 Από τις αποδοχές αυτές ο εργοδότης δικαιούται να αφαιρέση («εκπέση») ό,τι η μισθωτός έλαβε εξ αιτίας του τοκετού, δυνάμει υποχρεωτικής εκ του νόμου ασφαλίσεως.  Αφαιρείται ολόκληρο το καταβληθέν για το συγκεκριμένο διάστημα από τον ασφαλιστικό  Οργανισμό ποσόν, δηλαδή και εκείνο που αντιστοιχεί στις μη εργάσιμες ημέρες του διαστήματος (βλ. και ΔΕΝ 2009 σ. Π123.  Επίσης βλ. Χ. Γκούτον εις ΔΕΝ 2003 σελ. 247).

 Εαν η μισθωτός δεν δικαιούται να λάβη παροχές από τον φορέα υποχρεωτικής ασφαλίσεως, τότε ο εργοδότης υποχρεούται να της καταβάλη ολόκληρες τις αποδοχές των 15 ημερών ή του ενός μηνός.

Για το διάστημα των 15 ημερών ή του 1 μηνός (κατά τις ανωτέρω διακρίσεις) ο εργοδότης οφείλει να καταβάλη προς το ΕΦΚΑ ή άλλο φορέα κυρίας ασφαλίσεως, καθώς και προς το ΕΤΕΑΜ ή άλλο φορέα επικουρικής ασφαλίσεως, τις αντίστοιχες ασφαλιστικές εισφορές, υπολογιζόμενες στο σύνολο των αποδοχών που συνήθως καταβάλλει στην μισθωτό, και όχι μόνον επί του ποσού που απομένει μετά την αφαίρεση των ποσών που κατεβλήθησαν από τον ασφαλιστικό  Οργανισμό κατ’  ἀρθρ. 657-658 ΑΚ.

Με το άρθρο 141 παρ. 2 του Ν. 3655/08 - ΔΕΝ 2008 σελ. 435 θεσπίζεται η μείωση κατά 50% των εισφορών κλάδου συντάξεως που βαρύνουν τις μητέρες ασφαλισμένες όλων των φορέων ασφαλίσεως αρμοδιότητος  Υπ.  Απασχολ. και Κοιν. Προστασίας, για τούς πρώτους 12 μήνες που έπονται της γεννήσεως κάθε παιδιού (βλ. ΔΕΝ 2008 σ. 839 (841).

●  Από το ΕΦΚΑ η γυναίκα δικαιούται επιδόματος μητρότητος (από την πρώτη ημέρα απουσίας της) ίσο με το 50% του τεκμαρτού ημερομισθίου της ασφαλιστικής κλάσεως στην οποία εμπίπτει ο μέσος όρος αποδοχών της των τελευταίων 30 ημερών εργασίας του ημερολογιακού έτους πριν από την πιθανή ημέρα τοκετού. 

Το βασικό αυτό επίδομα προσαυξάνεται κατά 10% για κάθε συντηρούμενο μέλος οικογενείας. Προϋπόθεση καταβολής είναι να απέχη η γυναίκα από την εργασία της.  Η καταβολή του επιδόματος μητρότητος δεν εξαρτάται από την χρονική διάρκεια της εγκυμοσύνης, ούτε από την γέννηση ζωντανού ή μη εμβρύου ή την επιβίωση του γεννηθέντος ( Εγκ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ 1/2011, Γνωμοδ. 431/10 Ν.Σ.Κ. - ΔΕΝ 2011 σελ. 327). Το ΙΚΑ εκδίδει κατ’  έτος σχετική  Εγκύκλιο με ΠΙΝΑΚΕΣ επιδομάτων μητρότητος (βλ. π.χ. για το έτος 2008 στο ΔΕΝ 2008, τεύχος 1518 σελ. 852 και 855. Τα ίδια επιδόματα ίσχυσαν και για το 2009 - βλ. ΔΕΝ 2009 σελ. 1007 και για το 2010 και για το 2011. Βλ. και  Εγκ. εις ΔΕΝ 2010 σελ. 185.

●  Επίσης η γυναίκα ασφαλισμένη στο ΕΦΚΑ δικαιούται να λάβη από τον ΟΑΕΔ τη διαφορά μεταξύ των τακτικών της αποδοχών και των επιδομάτων μητρότητος που έλαβε ή δικαιούται να λάβη από το ΕΦΚΑ, για το διάστημα που δεν λαμβάνει αποδοχές από τον εργοδότη της.  Ο χρόνος επιδοτήσεως από τον ΟΑΕΔ λογίζεται ότι διανύθηκε στην ασφάλιση του κλάδου συντάξεως ΙΚΑ. Τις αναλογούσες εισφορές καταβάλλει στο ΙΚΑ ο ΟΑΕΔ. Βλ. και Γ. Ψηλόν εις ΔΕΝ 2009 σελ. 891.

Για τις παροχές μητρότητος από τούς ασφαλιστικούς  Οργανισμούς και από τον ΟΑΕΔ βλ. και Μελέτη Φ. Χατζηδημητρίου εις ΔΕΝ 1997 σελ. 117. Και για την καταβολή των επιδομάτων μητρότητος εφαρμόζονται οι διατάξεις περί διαδοχικής ασφαλίσεως (βλ. ΔΕΝ 1999 σελ. 821). Για τη χορήγηση επιδομάτων μητρότητος για 119 ημέρες συνολικά από το ΙΚΑ βλ. την  Εγκ. 15 εις ΔΕΝ 2001, τεύχος 1358 σελ. 671 και για την καταβολή συμπληρωματικής παροχής από τον ΟΑΕΔ βλ. ΔΕΝ 2001, τεύχος 1359 σελ. 775. Για την αναγνώριση με εξαγορά του χρόνου κυοφορίας-λοχείας στο ΕΤΕΑΜ (τ. ΙΚΑ-ΤΕΑΜ) βλ. ΔΕΝ 2008 σελ. 393 και ΔΕΝ 2004 σελ. 663 και 836.

Πίσω στην αρχή

Β.  Η άδεια φροντίδος παιδιού

● 1. Μείωση ωραρίου. Βάσει του άρθρου 6 της από 15-4-2002 ΕΓΣΣΕ (ΔΕΝ 2002 σελ. 600), όπως ερμηνεύθηκε (ΔΕΝ 2002 σελ. 824) και όπως τελικώς τροποποιήθηκε με την ΕΓΣΣΕ 24-5-2004 (ΔΕΝ 2004 σελ. 821), οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται για τον θηλασμό και τις ηυξημένες φροντίδες για την ανατροφή του παιδιού, είτε να διακόπτουν την εργασία τους για μία ώρα κάθε ημέρα, είτε να προσέρχωνται αργότερα, είτε να αποχωρούν νωρίτερα κατά μία ώρα κάθε ημέρα, για χρονικό διάστημα 2,5 ετών από της λήξεως της αδείας λοχείας.
  Κατόπιν συμφωνίας των μερών, η μείωση του χρόνου εργασίας μπορεί να ορίζεται σε δύο ώρες  ημερησίως, επί ένα έτος μετά την λήξη της αδείας λοχείας και εν συνεχεία επί 1 ώρα για 6 επί πλέον μήνες.  Αν γίνη χρήση της εξαμήνου αδείας, για τον υπολογισμό του υπολοίπου χρόνου αδείας φροντίδος παιδιού, θεωρείται ότι κατά το εξάμηνο η γυναίκα έκανε χρήση μιας (και όχι δύο ωρών - βλ. ΔΕΝ 2011 σελ. 396).  Η άδεια φροντίδος παιδιού αρχίζει, όπως ήδη ελέχθη, από την λήξη της αδείας λοχείας (αρθρ. 8 της ΕΓΣΣΕ 24-5-2004 - ΔΕΝ 2004 σελ. 821) - Βλ. και Χ. Γκούτον εις ΔΕΝ 2002 σελ. 350, όπου αναφέρονται και οι συνέπειες απασχολήσεως κατά την ώρα - άδεια και η απαγόρευση παραιτήσεως από το δικαίωμα. Βλ. επίσης  Αλλ. ΔΕΝ 2005 σελ. 508.

● Την μείωση του ωραρίου δικαιούται και η απασχολουμένη με εκ περιτροπής εργασία, δηλαδή επί ολιγώτερες ημέρες την εβδομάδα, αλλά με πλήρες ωράριο ημερησίως (βλ. Μελ. ΔΕΝ 2003 σελ. 328). Το  Υπ.  Εργασίας δέχεται ότι δικαίωμα αναλόγως μειωμένου ωραρίου έχει και η απασχολουμένη με μειωμένο ημερήσιο ωράριο (βλ. ΔΕΝ 2007 σελ. 813 και αντιθ. Παρατηρήσεις σελ. 814).

● Την άδεια απουσίας για τη φροντίδα του παιδιού μπορεί να ζητήση εναλλακτικά ο πατέρας, εάν δεν κάνη χρήση αυτής η εργαζόμενη μητέρα (αρθρ. 9 παράγρ. 2 της από 9-6-93 ΕΓΣΣΕ). Προϋπόθεση λήψεως της αδείας αυτής από τον άνδρα είναι να έχη το σχετικό δικαίωμα η γυναίκα και να μη το ασκή (ΔΕΝ 2002 σελ. 1103 και ΔΕΝ 2006 σελ. 334. Επίσης ΔΕΝ 2013, τεύχος 1636 σελ. 1502).

●  Η άδεια χορηγείται για την φροντίδα του παιδιού και είναι ακριβώς η ίδια, από απόψεως χρονικής διαρκείας, και όταν η μητέρα έχη αποκτήσει δίδυμα ή και τρίδυμα, αφού στη διάταξη δεν γίνεται σχετική διάκριση. (Βλ. και σχετικό Σημείωμα Θ. Σαρατσιώτη για την αντίστοιχη άδεια Δημοσίων υπαλλήλων, στο ΔΕΝ 2011 σελ. 1340).

●  Εάν κατά την διάρκεια της αδείας αυτής η μητέρα περιέλθη εκ νέου σε κατάσταση εγκυμοσύνης, η χορηγηθείσα για το πρώτο παιδί άδεια φροντίδος θα διαρκέση μέχρι να λάβη η γυναίκα την άδεια τοκετού και λοχείας (17 συνολικώς εβδομάδες), μετά δε από την λήξη της αδείας λοχείας και την επιστροφή της στον εργοδότη, θα χορηγηθή άδεια φροντίδος για το νέο πλέον παιδί, η οποία θα διαρκέση επί χρονικό διάστημα 30 ή 18 επίσης μηνών, κατά τις ανωτέρω διακρίσεις, υπολογιζόμενο από το χρονικό σημείο της λήξεως της αδείας λοχείας που έλαβε για το νέο παιδί.

●  Από 1-1-2000 το δικαίωμα διακοπής της εργασίας η καθυστερημένης προσελεύσεως ή προώρου αποχωρήσεως της μητέρας (ή εναλλακτικά του πατέρα) έχουν και οι θετοί γονείς παιδιών ηλικίας έως έξη ετών (αρθρ. 8 της από 23-5-2000 ΕΓΣΣΕ).  Επίσης, οι άγαμοι γονείς. Τις διατάξεις της ΕΓΣΣΕ βλ. εις ΔΕΝ 2013, τεύχος 1623 σελ. 502 επ. Βλ. επίσης διευκρινίσεις εις ΔΕΝ 2000, τεύχος 1339 σελ. 890 (892).

Παρά την απουσία τους λόγω αδείας «θηλασμού», οι εργαζόμενες μητέρες δικαιούνται πλήρεις τις αποδοχές τους (αρθρ. 6 ΕΓΣΣΕ 2002, όπου ορίζεται και ότι λόγω της αδείας φροντίδος δεν πρέπει να προκαλούνται δυσμενέστερες συνθήκες στην απασχόληση και στις εργασιακές σχέσεις). Βλ. και τον Ν. 3896/10 κατωτ. υπό Θ. Δικαιούνται να λάβουν και για την ώρα απουσίας την προσαύξηση 75% (αν ως εκ της φύσεως της επιχ/σεως απασχολούνται κατά Κυριακή - βλ. και ΔΕΝ 2010 σελ. 1328), καθώς και την προσαύξηση 25% για νύκτα κλπ.

● 2.  Ισόχρονη άδεια. Με το άρθρο 9 της ισχυούσης από 24-5-2004 ΕΓΣΣΕ εδόθη η δυνατότης, εφ’ όσον συμφωνεί ο εργοδότης, να ληφθή το μειωμένο ωράριο ως ίσου χρόνου συνεχόμενη άδεια με αποδοχές (βλ. ΔΕΝ 2004 σελ. 821). Με την αποφ. 10/10  Ολομ. του  Αρείου Παγου έγινε δεκτό ότι η συμφωνία του εργοδότου συνιστά άσκηση του διευθυντικού δικαιώματος και ελέγχεται κατ’ άρθρο 281 ΑΚ, και όχι «φυσική ευχέρεια» (ΔΕΝ 2010 σ. 1057 και Μελ. Κ. Μπακόπουλου ΔΕΝ 2009 σελ. 1425).

Για την μετατροπή των ωρών, κατά τις οποίες η τεκούσα έχει δικαίωμα να απέχη από την εργασία της μετά τον τοκετό, σε συνεχές χρονικό διάστημα, αφαιρούνται από το συγκεκριμένο συνολικό χρονικό διάστημα των 2,5 ετών (ωράριο μειωμένο κατά 1 ώρα) τα διαστήματα της κανονικής αδείας (των 2 ετών), οι Κυριακές και, επί πενθημέρου, και τα Σαββατα, καθώς και οι εξαιρετέες εορτές (εφ’  όσον κατά τα συγκεκριμένα έτη δεν συμπίπτουν με Σαββατο ή Κυριακή).  Επίσης αφαιρούνται και οι ώρες που αντιστοιχούν σε τυχόν άλλες άδειες που εμπίπτουν στο συγκεκριμένο διάστημα των 2,5 ετών, όπως π.χ. είναι η διαρκείας 4 τουλάχιστον μηνών γονική άδεια την οποία η μητέρα έλαβε ή θα λάβη μετά από την λήξη της αδείας λοχείας, καθώς, και η εξάμηνη ειδική άδεια μητρότητος (βλ. κατωτ. υπό Γ).  Επίσης, αν η μητέρα περιήλθε εκ νέου εις κατάστασιν εγκυμοσύνης και η άδεια τοκετού και λοχείας εμπίπτη στο διάστημα των 30 μηνών, αφαιρείται και το διάστημα της αδείας αυτής.

Ο αριθμός των ημερών (και συνεπώς και των ωρών - μία καθ’ ημέραν) που προκύπτει διαιρείται δια 8 (όσο το ωράριο επί πενθημέρου). Το πηλίκον της διαιρέσεως αποτελεί τον αριθμό των εργασίμων ημερών που δικαιούται να λάβη η συγκεκριμένη τεκούσα.

ΠΡΟΣΟΧΗ: Δεδομένου ότι ο υπολογισμός λαμβάνει υπ’ όψη τη συγκεκριμένη εκάστοτε περίπτωση, το ανωτέρω διάστημα δεν είναι πάντοτε 3,5 μήνες, όπως κακώς απαιτεί ο ΟΑΕΔ για να προβή στην επιδότηση. Ούτε ο νόμος, ούτε η απόφαση (ΔΕΝ 2008 σ. 435, 683) κάνουν λόγο για 3,5 μήνες. Το «3,5» αναφέρεται μόνον στην  Εγκύκλιο του ΟΑΕΔ - ΔΕΝ 2008 σελ. 685.

Είναι δυνατή, κατόπιν συμφωνίας με τον εργοδότη, η χρήση του μειωμένου ωραρίου κατά ένα μέρος ως συνεχούς αδείας και κατά το υπόλοιπο σε ώρες, για το απομένον διάστημα.

● Με τον ανωτέρω τρόπο γίνεται ο υπολογισμός και όταν χορηγήται κατόπιν συμφωνίας στην μητέρα, 1 ολόκληρη ημέρα (την εβδομάδα κλπ.) αντί της καθημερινής μειώσεως του ωραρίου (ανά 8 ημέρες 1 ημέρα, αντί μειώσεως του ωραρίου κατά 1 ώρα επί 30 μήνες - βλ. ΔΕΝ 2012 σελ. 415).

Σχετική με την χορήγηση ολόκληρης ημέρας αντί της μειώσεως του ημερησίου ωραρίου σε μητέρες, είναι η  Εφετ.  Αθηνῶν 947/88 - ΕΕργΔ 1989 σελ. 678, με την οποία εκρίθη ότι ο εργοδότης δεν μπορούσε να διακόψη μονομερώς την χορήγηση ολόκληρης ημέρας και να επιστρέψη στο μειωμένο ωράριο, αφού είχε διαπλασθή επιχειρησιακή συνήθεια. Κατά την μειοψηφία δεν δημιουργείται επιχειρησιακή συνήθεια, αφού το μειωμένο ωράριο προβλέπεται από διάταξη αναγκαστικού δικαίου.

● Η άδεια φροντίδος παιδιού, συνισταμένη σε μείωση του ωραρίου εργασίας, χορηγείται για συγκεκριμένο σκοπό και προϋποθέτει την παροχή εργασίας από την μητέρα. Συνεπώς παύει να οφείλεται, και δεν μετατρέπεται σε χρηματική αξίωση, όταν η σύμβαση εργασίας λυθή καθ’  οιονδήποτε τρόπον.  Εξυπακούεται ότι εάν εν συνεχεία η μητέρα αναλάβη εργασία σε άλλον εργοδότη, δικαιούται να κάνη χρήση της αδείας αυτής για το απομένον, μέχρι τη συμπλήρωση των 30 ή των 18 μηνών από της λήξεως της λοχείας, διάστημα.  Αν η γυναίκα έχη ζητήσει και έχη λάβει από τον πρώτο της εργοδότη την άδεια ανατροφής σε συνεχές χρονικό διάστημα, λαμβάνοντας αμοιβή για το διάστημα αυτό, δεν δικαιούται να ζητήση από τον (τυχόν) δεύτερο εργοδότη να απασχολήται επί λιγώτερο χρόνο ημερησίως, αφού έχει ήδη εξαντλήσει το σχετικό δικαίωμά της.  Αν αντιθέτως έχη λάβει μέρος μόνο του συνεχούς χρονικού διαστήματος, τότε μπορεί να κάνη χρήση του υπολοίπου διαστήματος στον (τυχόν) δεύτερο εργοδότη, είτε σε συνεχείς ημέρες, εάν συμφωνή ο νέος εργοδότης, είτε για 1 ώρα επί όσες ημέρες απομένουν μέχρι να συμπληρωθούν τα διαστήματα που προαναφέραμε. Για τον σκοπό αυτό, στα πλαίσια της καλής πίστεως, η εργαζομένη δικαιούται να ζητήση και ο παλαιός εργοδότης υποχρεούται να χορηγήση σχετική βεβαίωση. Για την άδεια ανατροφής του παιδιού βλ. τις διατάξεις των ΕΓΣΣΕ στο ΔΕΝ 2013, τεύχος 1623 σελ. 502.

Πίσω στην αρχή

Γ.  Η ειδική εξάμηνη άδεια παροχή προστασίας μητρότητος